Οι παραδοσιακοί οικισμοί της ορεινής Ξάνθης βρίσκονται σε μια περιοχή με σπάνια φυσική ομορφιά και ιδιαίτερη ιστορική και λαογραφική πολυμορφία. Κρυμμένοι πίσω απ’ τα βουνά, άντεξαν στο διάβα του χρόνου, κουβαλώντας μαζί τους τον αγώνα των κατοίκων τους για την επιβίωση.

Οι κάτοικοι αυτών των οικισμών διαμόρφωσαν τον τρόπο ζωής τους σε άμεση συνάρτηση με το γύρο χώρο και τους περιορισμούς του αλλά και ανάλογα με τις συνήθειες, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Απομονωμένοι από τις πολιτικές και τεχνολογικές εξελίξεις, διατήρησαν την πολιτιστική τους ταυτότητα και τον τρόπο σκέψης τους.

Τα κτίσματά τους, ακόμα και ερημωμένα, μαρτυρούν την ταυτότητα των οικιστών τους αλλά και τις επαγγελματικές τους ασχολίες και τις κοινωνικές σχέσεις στις παραδοσιακές ορεινές κοινότητες.

Τα σπίτια αυτά ήταν κατασκευασμένα σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον, στα μέτρα και στις ανάγκες των ανθρώπων. Κυρίαρχα γνωρίσματα των περισσοτέρων οικισμών είναι η κατασκευαστική λιτότητα, το μικρό μέγεθος, η πολυλειτουργικότητα και η προσθετική ικανότητα. Οι ορεινοί οικισμοί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον εκπνέοντας έναν διαφορετικό τρόπο ζωής απομακρυσμένο από την τεχνολογία του σήμερα. Βλέποντας τα εγκαταλειμμένα σπίτια ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι μπορεί να επιβιώσει και χωρίς της ανέσεις του σήμερα.